من چه تنها و غریبم که حتی دل خوشیم مرگهمن که حتی ریشه هامم به کم طاقتی برگه....بر لبم کس خنده ای هرگز مدید الا مگردر میان گریه بر احوال خود خندیده ام
برو ادامه بقیه شو بخون....